Volkskrant ontevreden over Google-advertenties

Is er eindelijk een kentering bij de media op komst? Afgelopen dinsdag bracht Nrc.next een kritisch omslagverhaal over de privacy-aspecten van Google, vandaag worden de Google-advertenties flink bekritiseerd in de Volkskrant. Nog niet eerder hebben landelijke dagbladen zich zo kritisch getoond jegens Google – en dat binnen één week.

Bij de Volkskrant draait de kritiek om de advertenties die Google plaatst bij de Volkskrant-weblogs. De keuze van die advertenties is niet altijd even gelukkig. De krant noemt een paar schrijnende voorbeelden:

Zo ziet de Volkskrant bij een verhaal over de aardbevingsramp in Pakistan of de tsunami in het Verre Oosten liever geen advertenties over levensverzekeringen of toeristische trips naar dat gebied. Sterker: de Volkskrant plaatst liever helemaal geen advertenties bij verhalen met veel menselijk leed. De redactie van de Volkskrantsite heeft daarom altijd de mogelijkheid de plaatsing van banners bij bepaalde artikelen uit te schakelen.

Op het Volkskrantblog kan de Google-keuze evenzeer leiden tot ongelukkige combinaties. Iemand die een hartverscheurend verhaal schrijft over het overlijden van zijn vader, kan het heel goed stellen zonder een Google-advertentie voor uitvaartverzekeringen. Een blogger berichtte over zijn ervaringen in een arm Afrikaans land; naast zijn artikelen stonden advertenties voor groepsreizen naar hetzelfde land.

De ombudsman van de Spaanse krant El País deed deze week zijn beklag bij Google over een zeer ongelukkige reclame-uiting. De krant schreef over mensensmokkelaars die steeds grotere boten gebruiken om steeds meer migranten de Oceaan over te zetten, waardoor hun inkomsten groeien. Google plaatste bij dit artikel advertenties voor hypotheken voor immigranten, Europese bootverhuurbedrijven en speciale diensten voor kanoërs.

Er zit nog een verontrustend element aan Googles marketingstrategie, zo vervolgt de krant:

Eerder deze maand werd bekend dat Google adverteerders de mogelijkheid gaat bieden een specifieke doelgroep aan te wijzen voor hun advertenties. Een autodealer die Lada’s verkoopt, is misschien niet geïnteresseerd in een plaatsing van een advertentie op de site van een racefanaat, omdat de bezoekers van die site geen Lada aanschaffen.

Het is weer een nieuwe manier waarop Google zijn inzichten in surfgedrag en bezoekersvoorkeuren te gelde maakt. De al langer levende vragen over de almacht van Google en de privacybescherming worden zo steeds urgenter.

Stopt de Volkskrant dan maar met die Google-advertenties? Nee hoor, stug doorgaan:

Het Volkskrantblog kan voorlopig niet zonder de Google-advertentie-inkomsten. We worden daar niet rijk van, en het is nog zeker niet genoeg om te overwegen een soort winstdeling in te voeren met de trouwste bloggers.

Feitelijk worden de kosten van hardware en onderhoud maar net gedekt. Hadden we die inkomsten niet, dan hadden we het weblog al moeten opdoeken. Maar het is ons een lief ding waard als Google wat zorgvuldiger was in de keuze van zijn advertenties.

En dat is misschien nog wel het meest alarmerend in het huidige Google-epoque: hoezeer we Google ook haten, zelfs een krant die zich profileert met onafhankelijke journalistiek kan niet meer zonder.
Overigens kun je dit gemopper op misplaatste advertenties ook van een andere kant bekijken. Want waarom neemt de Volkskrant zo gemakkelijk de rol van slachtoffer op zich? Geen enkel gezond bedrijf zou het in zijn hoofd halen om nieuwe diensten te financieren met inkomsten uit een ondoorzichtige technologie, waarvan de leverancier nauwelijks aanspreekbaar is als die technologie tekortkomingen vertoont. Waarom doet de Volkskrant c.q. PCM dit dan kennelijk wel?
Bovendien is het probleem van de misplaatste advertenties met een minieme technische uitbreiding op te lossen. De Volkskrant schrijft immers zelf dat de redactie nu al de mogelijkheid heeft om banners uit te schakelen bij bepaalde artikelen. Waarom geeft de Volkskrant zijn webloggers ook niet een soortgelijke mogelijkheid om dat per bijdrage aan te geven?