Italiaanse privacyzorgen om Google – of de ethiek van het indexeren

Niet alleen het College Bescherming Persoonsgegevens maakt zich steeds meer zorgen om Google, ook het Italiaanse broertje Garante per la protezione dei dati personali is wakker geworden. Uit een ANP-bericht:

Aanleiding is een klacht van een Italiaanse vrouw, die voor een misdrijf had moeten terechtstaan, maar inmiddels is vrijgesproken. Toen zij zichzelf googlede, merkte zij echter op dat bij de zoekresultaten nog allemaal verouderde hits bovenaan staan waarin zij nog als verdachte wordt aangemerkt.

Google Italia had verklaard daar niets aan te kunnen doen, aldus de krant la Repubblica vrijdag op zijn website. Daarom heeft de overheidsinstantie Garante besloten het moederbedrijf aan te schrijven.

De Garante vindt dat burgers foutieve informatie over zichzelf die hoge ogen scoort op zoekmachines, makkelijker moeten kunnen corrigeren. Gedetailleerde instructies hiervoor moeten duidelijk op www.google.it komen te staan.

Op zich is het een goede zaak dat burgers kunnen optreden tegen foutieve informatie op internet, maar in hoeverre kun je daar Google op aanspreken?

Betekent dit dat Google nog heiliger dan de paus (over Italië gesproken) moet zijn? En als Google besluit om webpagina’s uit zijn index te verwijderen omdat de daarop genoemde personen daarvan schade kunnen ondervinden, waar ligt dan de grens? Wordt Google straks massaal bestookt met ‘ont-indexeringsverzoeken’ van mensen die vinden dat ze schade lijden door informatie op bepaalde webpagina’s?

Waarom niet het probleem bij de oorzaak aanpakken, namelijk die pagina’s zelf? Bijvoorbeeld een heldere wet die gebiedt dat verdachten alleen nog maar met hun initialen mogen worden aangeduid?

Kortom: een ingewikkelde ethische discussie, die minder zwart-wit is dan het op het eerste gezicht lijkt.