Geheimhouding
Google is groot geworden door enorme bergen informatie te ontsluiten, maar over Google zelf is relatief weinig bekend. Aldus de Los Angeles Times in een achtergrondartikel. Een aardige soundbite van een financieel analist:
“It’s somewhat of a paradox. Google’s whole purpose is to make information easier to access – unless, of course, you want to know information about Google.”
Bij nadere bestudering blijkt dat het artikel op twee gedachten hinkt: enerzijds gaat het over de grotendeels geheime Google-technologie, anderzijds over het feit dat er over de financiële huishouding en de strategie weinig bekend is. Die twee lopen in het hele verhaal een beetje door elkaar heen.
Toch gaat het om twee totaal verschillende discussies, een technische en een financieel-economische. Wat het eerste betreft: dat Google zijn technologie geheimhoudt, is niet meer dan normaal. Coca-cola weet ook al meer dan een eeuw lang zijn recept geheim te houden en er is niemand die daar een punt van maakt – zolang we maar cola kunnen blijven drinken.
Dat het Google-zoekalgoritme geheim is en blijft, is eigenlijk zelfs een zegen voor de gebruiker. Stel je voor dat iedereen wist hoe Google zijn zoekresultaten sorteert. De hoeveelheid zoekmachinespam zal binnen afzienbare tijd zó veel zijn toegenomen, dat Google een stuk minder bruikbaar en betrouwbaar wordt. Uiteindelijk heeft niemand daar wat aan, zelfs de spammers niet.
Dan is er het punt van de financieel-economische geheimhouding. Je kunt er lang en breed over door filosoferen, maar de essentie wordt treffend verwoord door Ellen Siminoff van zoekmachine-marketingbureau Efficient Frontier:
“Google has taken an approach that, in everything from their IPO on down, the less information they convey, the better. They don’t have to provide more metrics to Wall Street because people are buying the stock anyway.”
Met andere woorden: zolang kopers van Google-aandelen niet wat kritischer worden, zal Google ook niet meer openheid betrachten. Wat valt daar nog aan toe te voegen? Misschien moeten de aandelen maar eens flink kelderen.
Veel wol en weinig essentie dus, maar de analyse in de Los Angeles Times krijgt aan het eind toch een intrigerend staartje:
There’s another big barrier to disclosure: Google is really complicated. Schmidt said he relied on a team of engineers with a background in physics to calculate how the company was performing from financial, technological and operational standpoints. The Google system is such “a complex box,” Schmidt said, that when he wants an update, “I have to have a one-hour meeting with the physicists to get it all right.”
If Google were to start releasing specific data, he said, the company’s market valuation could swing by billions of dollars in a single day because investors don’t understand how those metrics fit into the big picture.
Vrij vertaald zegt de Google-directeur: meer openheid zou de buitenwereld alleen maar in verwarring brengen en tot onverstandige keuzes verleiden. Het lijkt wel een beetje de drogreden van de Chinese overheid: de meeste burgers zijn maar simpele zielen en te veel informatie zou alleen maar de stabiliteit van het land in gevaar brengen. Gelukkig maar dat Google niet zo ver gaat als China door loslippige lastpakken ook nog eens monddood te maken.
Geheimhouding
Google is groot geworden door enorme bergen informatie te ontsluiten, maar over Google zelf is relatief weinig bekend. Aldus de Los Angeles Times in een achtergrondartikel. Een aardige soundbite van een financieel analist:
Bij nadere bestudering blijkt dat het artikel op twee gedachten hinkt: enerzijds gaat het over de grotendeels geheime Google-technologie, anderzijds over het feit dat er over de financiële huishouding en de strategie weinig bekend is. Die twee lopen in het hele verhaal een beetje door elkaar heen.
Toch gaat het om twee totaal verschillende discussies, een technische en een financieel-economische. Wat het eerste betreft: dat Google zijn technologie geheimhoudt, is niet meer dan normaal. Coca-cola weet ook al meer dan een eeuw lang zijn recept geheim te houden en er is niemand die daar een punt van maakt – zolang we maar cola kunnen blijven drinken.
Dat het Google-zoekalgoritme geheim is en blijft, is eigenlijk zelfs een zegen voor de gebruiker. Stel je voor dat iedereen wist hoe Google zijn zoekresultaten sorteert. De hoeveelheid zoekmachinespam zal binnen afzienbare tijd zó veel zijn toegenomen, dat Google een stuk minder bruikbaar en betrouwbaar wordt. Uiteindelijk heeft niemand daar wat aan, zelfs de spammers niet.
Dan is er het punt van de financieel-economische geheimhouding. Je kunt er lang en breed over door filosoferen, maar de essentie wordt treffend verwoord door Ellen Siminoff van zoekmachine-marketingbureau Efficient Frontier:
Met andere woorden: zolang kopers van Google-aandelen niet wat kritischer worden, zal Google ook niet meer openheid betrachten. Wat valt daar nog aan toe te voegen? Misschien moeten de aandelen maar eens flink kelderen.
Veel wol en weinig essentie dus, maar de analyse in de Los Angeles Times krijgt aan het eind toch een intrigerend staartje:
Vrij vertaald zegt de Google-directeur: meer openheid zou de buitenwereld alleen maar in verwarring brengen en tot onverstandige keuzes verleiden. Het lijkt wel een beetje de drogreden van de Chinese overheid: de meeste burgers zijn maar simpele zielen en te veel informatie zou alleen maar de stabiliteit van het land in gevaar brengen. Gelukkig maar dat Google niet zo ver gaat als China door loslippige lastpakken ook nog eens monddood te maken.
Lees ook: